اقتصاد

در دهه ۱۳۵۰ بسیاری از مردم این روستا بدلیل کسادی شغل کشاورزی جهت تأمین امرار معاش خود و خانواده‌شان به شهرهایی چون اهواز، تهران، شیراز، اصفهان و اراک مهاجرت کردند و از جمعیت جوان روستا به شدت کاسته شد. بعد از انقلاب ایران (۱۳۵۷) و رونق صنعت کشاورزی اکثر مردم این روستا مجدداً به شغل کشاورزی روی آوردند و کشت اصلی آنها بعد از گندم لوبیای قرمزو لو بیا چیتی است. همچنین کشت چغندر قند نیز اخیراً رواج یافته است. فصل کشت و کار بهار و تابستان است و در فصول پاییز و زمستان که بدلیل سرما کشاورزی وجود ندارد عدهٔ بسیاری از مردان این روستا بالاخص جوانان جهت کسب درآمد زمستانه به شهرهایی چون اهواز و تهران مهاجرت موقت می کردند. دامداری نسبت به چند سال پیش کم رونق تر شده و تمایلی به خرید و پرورش حیواناتی چون گاو و گوسفند وجود ندارد.

و امــــــــــا هم اکنون:

به دلیل  خشک شدن آب رود خانه ها و کاهش سفره های آب زیر زمینی بیشتر چا ه های کشاورزی کم آب و در بیشتر مناطق  خشک و بی آب شده اند.از این رو بیشتر جوانان به صورت موقت یا پس از از دواج به صورت دائم به شهر ها مها جرت نمو ده اند شهر هایی چون:( ازنا-اراک -اصفهان- تهران- اهواز-سو سنگرد- هویزه- بهبهان  و ....).

جوانان روستا به مشاغلی چون گج کاری، کفاشی،جوشکاری و دیگر مشاغل آزاد و دولتی روی آورده اند.